Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Martinus Veltman
Martinus Veltman (foto: CERN)

Veltman was in 2001 – samen met de Amerikaanse immunoloog Barry R. Bloom en de Britse kinderpsychiater Sir Michael Rutter – de eerste honorair hoogleraar van de UvA. Het erehoogleraarschap werd hem toegekend voor zijn buitengewone, internationale bijdragen aan de wetenschap, in het bijzonder aan de natuurkunde van elementaire deeltjes en velden.

De bijdrage van Veltman was groot en de huidige generatie (deeltjes)fysici is hem dan ook op vele fronten schatplichtig. Veltman legde in de jaren ’60 de basis voor het Standaardmodel van de deeltjesfysica, een theorie waarin elementaire krachten in hun samenhang worden beschreven. In 1999 kreeg hij de Nobelprijs voor Natuurkunde toegekend, samen met zijn voormalige promovendus Gerard ’t Hooft. Hij ontving de prijs voor de opheldering van de quantumstructuur van elektrozwakke wisselwerking: een wisselwerking tussen de kleinste bouwstenen van de materie, die onder andere ten grondslag ligt aan het verschijnsel radioactiviteit.

Veltman was betrokken bij de oprichting van het interuniversitaire deeltjesinstituut Nikhef en werkte binnen Nikhef ook veelvuldig samen met Amsterdamse natuurkundigen, waaronder van het Institute of Physics van de UvA.