Prof. dr. Wim Hupperetz

Hupperetz (1966) studied Ancient History and Provincial Roman Archaeology at Radboud University in Nijmegen.  In 2004 he  defended his PhD thesis at he University of Tilburg  - on The memory of a street - Eighthundred years of living in the Visserstraat in Breda. Promotores: prof. dr. G.W.J. Rooijakkers and prof. dr. A.J. Bijsterveld.

He is a heritage specialist in the field of museology, (Roman and late medieval) archaeology, castles, housing culture, cultural landscape and urban environment focused on extra value by digital and virtual media and a multidisciplinary approach.

He was Professor by Special Appointment of the History of Dutch Culture, in particular the study of objects, in the Faculty of Humanities at the VU University (Amsterdam) from 2016-2021. The chair was established in 1990 on behalf of the Royal Antiquarian Society (Koninklijk Oudheidkundig Genootschap, KOG). In 2021 he was appointed as Professor by Special Appointment of Museums, Heritage and Digital Curation at the Faculty of Humanities at the University of Amsterdam. 

In 2022 he was appointed as Director of Centre Ceramique in Maastricht, where he is leading the Natural History museum, the Maastricht museum, the municipal library and the departments on cultural educatipn and cultruarl participation.

Specialities

- development of and research on historical and archaeological exhibitions
- advising on heritage related to museology, archaeology, cultural landscape and urban environment.
- multidisciplinary research: combining archaeology, historical research on archives and architectural history; specialized on museology, digital heritage, archaeology, castles and early modern citylife

CV

Wim Hupperetz (1966) was working at the Provincial Museum of Limburg in Venlo for 16 years, first as curator, head of front of the house, head of the heritage department and as deputy director.  He was responsible for several new permanent presentations that opened in 2000 in the new Limburgs Museum. He was project manager of (international) exhibitions on Roman Glass in the Low Countries (2007), The  Celts (2005) and Asterix and Europe (2002). He is well experienced and has a broad network in European projects.

In 2008 he became program manager Heritage of Cultural landscape and Urban environment at the national sector institute on Dutch Heritage (Erfgoed Nederland).  His expertise lies on the field of museology, heritage studies, new media, (Roman and medieval) archaeology and multidisciplinary research on historical cities in the Low Countries.

From 2009 to 2021 he was director of the Allard Pierson, the museum and reserach institute on the collections of the University of Amsterdam.  2016-2021 Professor by Special Appointment of the History of Dutch Culture, in particular the study of objects, in the Faculty of Humanities at the VU University (Amsterdam). The chair was established in 1990 on behalf of the Royal Antiquarian Society (Koninklijk Oudheidkundig Genootschap, KOG). Since 2021 Professor by Special Appointment at the Unviersity of Amsterdam on Museums, Heritage, and Digital Curation. In 2021 he was appointed as Chief Science Officer at the Cultural Heritage Agency of the Netherlands (RCE). 

Nevenfuncties/ other positions:

- Advisor Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur

- Chair Stichting  Allard Pierson

- Member Stichting 1001 Vrouwen

Van Rome naar Romeins

Van Rome naar Romeins. Wim Hupperetz, Olaf E. Kaper, Frits Naerebout, Miguel John Versluys (red.) 2014. 

ISBN 978 94 625 8016 9

Hoe Romeins was het Romeinse Rijk eigenlijk? Het boek Van Rome naar Romeins gaat in op deze vraag. Het boek maakt zichtbaar hoe gevarieerd het Romeinse Rijk is geweest. Van Egypte tot aan de Rijn in Nederland zijn Romeinse invloeden terug te vinden. Nieuwe inzichten tonen aan dat de Romeinen ook inheemse gebruiken mee terug namen. Door voorwerpen uit het Middellandse Zeegebied, Egypte en de Lage landen te laten zien worden de diversiteit en wisselwerking tussen deze drie regio's geïllustreerd.

Het geheugen van een straat. Achthonderd jaar wonen in de Visserstraat.

De Visserstraat te Breda bestond in de twaalfde eeuw uit enkele houten boerderijen en ligt tegenwoordig midden in een uitgaanswijk. Welke ruimtelijk-fysieke en sociaal-culturele ontwikkelingen heeft deze straat in die acht eeuwen doorgemaakt? Welke woonvormen en -culturen hebben er zich voorgedaan? De resultaten van een dergelijke studie kunnen goed worden gebruikt bij het debat over traditie en vernieuwing, zoals dat wordt gevoerd binnen de monumentenzorg en de stedenbouwkunde.

In Het geheugen van een straat beschrijft Wim Hupperetz de wooncultuur van een specifieke straat - de Visserstraat - in de historische binnenstad van Breda. Die geschiedenis begint in de twaalfde eeuw met houten boerderijen in een dorp aan de Mark en eindigt in het heden als de Visserstraat, onderdeel van het uitgaanskwartier van Breda. Aan de hand van opgravingen, bouwhistorisch onderzoek, archiefbronnen en interviews wordt een gevarieerd beeld geschetst van de wooncultuur gedurende achthonderd jaar. Vanuit een microhistorische aanpak, een langetermijnperspectief en door het combineren van verschillende soorten bronnen ontstaat een geheel eigen en soms ook nieuwe kijk op de geschiedenis van Breda. Meest sprekende voorbeeld daarvan is een nieuwe hypothese over de ligging van het vroegste kasteel van Breda, dat tot dusverre werd gezien als een spookkasteel.
Vanuit een microhistorische aanpak werden de straat en twee bouwblokken op gedetailleerde wijze onderzocht. Archeologische vondsten en bouwhistorische gegevens krijgen op die manier een veel scherpere datering en betekenis. In ruimtelijk-fysiek opzicht, zo concludeert Hupperetz, zijn de verkaveling, de bouwblokstructuur en de casco's van de huizen structurele elementen. In sociaal-cultureel opzicht is de woonfunctie een structurele bestemming, die onder invloed van conjuncturen sterk van betekenis verandert.
Door zowel in te gaan op de gebouwde omgeving als op de bewoningsgeschiedenis schetst Hupperetz een completer beeld van de historische binnenstad. Door te werken vanuit een microhistorische perspectief kon worden aangetoond dat beerputten gemiddeld om de vier tot vijf jaar werden geleegd. Op basis van archeologische gegevens kan men een beerputinhoud niet scherper dateren dan op 25 jaar. Een ander voorbeeld is de identificatie van de schenker en opdrachtgever van een zestiende-eeuwse muurschildering in de Visserstraat: Godefroi van Erp, hofmeester van Willem van Oranje.
Hupperetz constateert een leemte tussen het werk van historici en stedenbouwkundigen. Deze laatste hebben te weinig aandacht voor het sociaal-cultureel perspectief van de bewoner. Historici daarentegen hebben weer te weinig oog voor de gebouwde omgeving.
Juist een gecombineerde aanpak (het 'geheugen' en de cultuurhistorische analyse) is een belangrijke voorwaarde om te komen tot een verantwoord beleid op het terrein van stadsvernieuwing, stedenbouwkunde en monumentenzorg. Op het snijvlak van deze disciplines ligt de culturele planologie en deze studie wil daar een verdere inhoud aan geven. Volgens Hupperetz is het zaak om deze relatief nieuwe discipline inhoud te geven en ervoor te zorgen dat er meer vanuit een daadwerkelijke integrale - multidisciplinaire - benadering wordt gewerkt. Deze studie biedt niet alleen een bijzondere en actuele kijk op de historische binnen stad van Breda, maar geeft eveneens inzicht in de Nederlandse wooncultuur gedurende de laatste eeuwen in het algemeen.

Monumenten stemmen. Visies op de modernisering van de monumentenzorg

Wim Hupperetz, Monumenten stemmen - Visies op de Modernisering van de Monumentenzorg (Amsterdam 2008) vormt het eerste deel in de reeks Erfgoed NU van Erfgoed Nederland.

De Monumentenzorg wordt gemoderniseerd. De minister van OCW riep hiertoe eind 2007 vijf werkgroepen in het leven om hem van advies te voorzien binnen het project Modernisering van de Monumentenzorg (MoMo). Maar hoe modern en maatschappij-kritisch denkt het monumentenveld eigenlijk over monumenten? Deze bundel biedt niet alleen een waaier aan visies maar destilleert ook de tien zogenoemde monumentenkwesties, die centraal staan in het debat.

In Monumenten stemmen - Visies op de Modernisering van de Monumentenzorg komen dertien beleidsmakers, inhoudelijk deskundigen en mensen uit de uitvoeringspraktijk aan het woord. De monumentenstemmen komen uit alle hoeken van het veld: Karel Loeff (Heemschut), Jos Bazelmans (RACM), Wim Eggenkamp (Jaar van Religieus Erfgoed), Arno Boon (BOEi), Martin van Bleek (Gelders Genootschap), Jeanine Perryck en Menno Tillema (Gelderse kasteelen en landschap), Frieda van Diepen (Vereniging De Hollandsche Molen), Ben Verfürden (Nijmegen), Carlo Huijts (Ver. Hendrick de Keyser), Pieter Siebinga (NRF), Jan de Jong (OCW), Eloi Koreman, (bewoner) en Fons Asselbergs (nog net Rijksadviseur voor Cultureel Erfgoed). Monumenten stemmen is een aanwinst voor iedereen die beroepshalve of uit interesse de Modernisering van de Monumentenzorg volgt. Deze bundel weerspiegelt de onmisbare stem van het monumentenveld in de MoMo-discussie.

Kastelen in Limburg. Burchen en landhuizen 1000-1800

Wim Hupperetz, Ben Olde Meierink en Ronald Rommes (red.) Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800) (Utrecht 2005).  In deze publicatie wordt van ruim 270 kastelen de bewoningsgeschiedenis en de bouwgeschiedenis beschreven. Vele prenten, foto's en kaarten geven een beeld van de rijkdom aan gebouwen en geschiedenis van Limburg. De kasteelbeschrijvingen worden voorafgegaan door inleidende artikelen van deskundigen over de staatkundige geschiedenis van Limburg, de bouwkundige ontwikkeling van kastelen, de inrichting van kastelen en de ontwikkeling van tuinen en landschap rond de kastelen.

Corpus Middeleeuws Aardewerk Aflevering 13

W. Hupperetz, Ceramiek uit een brandlaag van 1490 in het kanunnikenhuis Visserstraat 31 te Breda , Corpus Middeleeuws Aardewerk 13, ('s-Hertogenbosch 1997). De ceramiek die in dit deel wordt beschreven is opgegraven in het huis Vissers-traat 31 te Breda. Al eerder is een vondstcomplex uit dit huis in het CMA opgenomen. Het betrof toen (CMA 9) afval uit een zeventiende eeuwse beerput die in gebruik was toen het huis als herberg dienst deed. De opgraving vondplaats onder eindverant-woording van drs. G. van den Eynde, afdeling archeologie gemeente Breda. Het opgravings-team bestond uit E. Koreman, J. Koreman, H. Gerritsen en de auteur die tevens de dagelijkse leiding had. De opgravingen vonden plaats vanwege de herinrich-ting van de voorruim-te, de aanleg van een nieuwe riolering in de steeg en in de Visserstraat en het uitdiepen van de kelderruim-te. Dit alles speelde zich af in de periode 14 september 1993 tot en met 29 juli 1995. Het huis werd vanaf omstreeks 1480 tot 1567 bewoond door kanunniken verbonden aan het kapittel van de O.L.V.-kerk te Breda. De hoge status van deze bewoners vinden we niet terug in het hier besproken gebruiksaardewerk maar weerspiegelt zich bijvoorbeeld wel in de grote hoeveelheid gebrandschilderd glas die tijdens de brand verloren is gegaan. Op basis van historische en dendrochronologische gegevens kan het aardewerk in een brandlaag gedateerd worden in 1490. De ceramiek uit de brandlaag van het huis Visserstraat 31 te Breda bestaat voor het merendeel uit keukengerei. Waarschijnlijk bevond de ceramiek zich tijdens de brand van 28 augustus 1490 bij de haard in de zuidgevel. Het is vrij uitzonderlijk dat we op deze manier iets van de inrichting van het huis kunnen reconstrue-ren. De spreeuwenpot zal waar-schijnlijk aan de voorgevel (oostgevel) hebben gehangen.   Tijdens de brand is het aardewerk in de kelder terechtgekomen aangezien ook het houten plafond van de kelder, tevens vloer bij de haard, moet zijn verbrand.

Corpus Middeleeuws Aardewerk Aflevering 9

W. Hupperetz, Ceramiek uit een beerput van de herberg de Drye Mooren te Breda (1661-1663) , Corpus Middeleeuws Aardewerk 9 (Amersfoort 1993).Op 3 juni 1987 werd tijdens verbouwingswerkzaamheden in het huis de Drye Mooren te Breda een beerput ontdekt. Deze put was 324 jaar eerder (in 1663) eveneens tijdens verbouwingswerkzaamheden buiten gebruik geraakt en was sinds 1661 niet meer leeggemaakt. In de put zijn fragmenten van 137 stuks aardewerk, 93 stuks glaswerk en 85 pijpen aangetroffen waarvan een klein deel mogelijk een residu van oudere vondsten betreft. De beerput is maximaal 24 maanden (104 weken) open geweest. Onder deze omstandigheden betekent dit dat er per week ongeveer één stuk aardewerk, één glazen voorwerp en één tabakspijp in de beerput terecht kwam.

Middeleeuwse kastelen in Limburg

W. Hupperetz, F. Hermans, H. van Hall, E. Kloek (red.) Middeleeuwse kastelen in Limburg (Venlo 1996).

For an updated list of papers see: my academia site

Publications in Thematic domains

By Dr. Wim Hupperetz

Material culture studies

W.M.H. Hupperetz (2014). Bouwen en wonen in Limburgse steden (1500-1800). In L. Berkvens, A Knotter, L Wessels, P. Tummers & A.J. Bijsterveld (Eds.), Limburg. Een geschiedenis. Deel 2. Maastricht (in press): LGOG.

W.M.H. Hupperetz (2010). Micro history, archaeology and the study of housing culture. Some thoughts on archaeological and historical data from a cesspit in 17th century Breda. In K. De Groote, D. Tys & M. Pieters (Eds.), Exchanging Medieval Material Culture (Relicta, 4) (pp. 279-284). Brussel: VIOE.

W.M.H. Hupperetz, Y Lammers-Keijsers, M Steiner & J. Vredenburg (2009). Van bodemvondst tot database. Handboek voor de amateurarcheoloog. Utrecht: Matrijs.

W. Hupperetz, 'De studie van materiële wooncultuur in de Lim­burg­se steden in de vroeg-moderne periode. Onderzoeksre­sulta­ten en mogelijkhe­den', De Maasgouw 117 (1998), 3-16

W. Hupperetz, 'De materiële wooncultuur van het kasteel: inde­ling, huisraad en kleding', in: Middeleeuwse kas­telen in Lim­burg, 175-194

W. Hupperetz, 'De wooncultuur van garnizoensofficieren te Maastricht (1650-1750)', De Maasgouw 117 (1998), 17-26

Dutch (regional) history

W.Hupperetz, Het geheugen van een straat. Achthonderd jaar wonen in de Visserstraat te Breda, Utrecht 2004 (PhD thesis)

W. Hupperetz, ‘De slag op de Mookerheide (1574)’ in: E. Kloek (red.), Verzameld Verleden. Veertig gedenkwaardige momenten en figuren uit de vaderlandse geschiedenis (Hilversum 2004) 50-55.

W. Hupperetz, P. Dingemans, R. de la Haye (red.), Limburgse steden in kaart en prent, cd-rom, (Venlo 1997)

W. Hupperetz, 'Nieuwe gegevens over de 17de eeuwse zuid-Neder­landse schilder Theodorus van Loon' De Maasgouw 116 (1997), 137-144

Castles studies

W.M.H. Hupperetz & H.L. Janssen (2013). Elite en kastelen. In A. Knotter, L. Berkvens, A.J. Bijsterveld, L. Wessels & P. Tummers (Eds.), Limburg. Een geschiedenis Deel 1 (pp. 335-359). Maasricht: LGOG.

Wim Hupperetz, Ben Olde Meierink, Ronald Rommes (red.), Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800)  (Utrecht 2005).

W. Hupperetz (red.), Dage­lijks leven op kaste­len in Lim­burg (1350-1600): Verwant­schap, be­grafenis­ge­bruiken en personeel en werkzaamheden (Venlo 1997)

W.M.H. Hupperetz, J.H.M.M. van Hall, E.M. Kloek, L.H.M. Wes­sels (red.), Middeleeuwse kas­telen in Limburg. Ver­schijningsvormen van het kasteel, zijn adellij­ke bewoners en hun perso­neel (Venlo 1996)

W. Hupperetz, M. Gentenaar, Personeel en werkzaamheden op kasteel Montfort in 1342/1343 en 1397-1399 in: Dage­lijks leven op kaste­len in Limburg (1350-1600): Verwantschap, begrafenis­gebruiken en personeel en werkzaamhe­den, (Venlo 1996), 171-218

W. Hupperetz en J.M. van Winter (red.) Dage­lijks leven op kaste­len in Lim­burg (1350-1600): Voeding en voedsel­berei­ding, (Venlo 1995)

Post-medieval Pottery studies

W. Hupperetz, 'Een Merovingische pottenbakkersoven uit Kessel-Hout, Archeologie in Limburg 79 (1999), 11-12

W. Hupperetz, 'Vroeg-middeleeuws aardewerk uit de bin­nenstad van Venlo (500-1250)', Archeologie in Limburg 73 (1997), 41-45

W. Hupperetz, Ceramiek uit een brandlaag van 1490 in het kanunnikenhuis Visserstraat 31 te Breda, Corpus Middeleeuws Aardewerk 13, ('s-Hertogenbosch 1997)

W. Hupperetz, E. Nijhof, Ceramiek uit twee 14e eeuwse beerput­ten aan het O.L.V.plein te Maastricht, Corpus Middeleeuws Aardewerk 11 &12 ('s-Hertogenbosch 1995).

W. Hupperetz, Ceramiek uit een beerput van de herberg de Drye Mooren te Breda (1661-1663), Corpus Middeleeuws Aardewerk 9 (Amersfoort 1993).

W. Hupperetz, 'Pijpmakers in Breda gedurende de 17de eeuw', Ja­arboek van de Geschied- en Oud­heid­kundige kring de 'Oranje­boom' 46 (1993), 157-177

W. Hupperetz, 'Genummerde spreukborden uit de 17e eeuw' Wes­ter­heem 42 (1992), 80-82

New Media & Heritage

W.M.H. Hupperetz, M.J. van der Vaart, P. Reuter, B Ridel, X Granier & C.A. Ray (2013). Interactive spatial augmented reality in the Allard-Pierson museum: Exploration of cultural artifacts by simple finger pointing. In S. Pescarin, L. di Luca, & A. Clay (Eds.), e-Catalogue of the 2013 Digital Heritage International Congress Expo DIGITALHERITAGE 2013 EXPO (pp. 51-52). Marseille: CNR-ITABC.

W.M.H. Hupperetz, E. Pietroni, D Pletinckx, C.A. Ray & M. Sannibale (2013). Etruscanning - Digital Encounters with the Regolini Galassi Tomb. Amsterdam: University of Amsterdam/ Allard Pierson Museum.

W.M.H. Hupperetz, S. Pescarin, A. Pagano, C.A. Ray & M. Wallergard (2013). Archeovirtual 2011: An evaluation approach to virtual museums. In G. Guido (Ed.), Proceedings of the Virtual Systems and Multimedia (VSMM) 2012 18th International Conference on 2-5 Sept. 2012 (pp. 25-32). Milano.

W.M.H. Hupperetz, D Pletinckx, E. Pietroni, C.A. Ray, R. Carlani & A. Palombini (2012). Etruscanning 3D Project: the 3D Reconstruction of the Regolini-Galassi Tomb as a Research Tool and a New Approach to Storytelling. In Computer Applications and Quantitative Methods in Archaeology. Proceedings of the 40th International Conference, Brighton 2012.

W.M.H. Hupperetz, E. Pietroni, R. Carlani & D Pletinckx (2012). Etruscanning 3D project. The 3D reconstruction of the Regolini Galassi Tomb as a research tool and a new approach in storytelling. In Proceedings Arqueologica 2.0. Sevilla.

W.M.H. Hupperetz, D Pletinckx & M. Sannibale (2011). The Regolini Tomb revisited: 3D reconstruction as a research tool. In P Lulof & I Van Kampen (Eds.), Etruscans (Allard Pierson Museum Series, 1) (pp. 172-177). Zwolle: WBooks.

Museology studies

W. Hupperetz  R. van Beek (2014).'The Roman collection at the Allard Pierson Museum - towards a dynamic presentation' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 175-184.

W.M.H. Hupperetz (2012). Verzamelen: wisselende perspectieven. APm: Allard Pierson mededelingen, 107, 1-5.

W.M.H. Hupperetz (2008). Museale buitenkansen in het spoor van de Nieuwe Museologie. Levend Erfgoed, 5(2), 34-40.

W.M.H. Hupperetz, R. Hermans, T de Neef, G. Luiten & M Van der Reijden (2008). Voor de eeuwigheid? Over collectiebeleid in Nederland. Rotterdam: NAi uitgevers.

Heritage studies

W.M.H. Hupperetz (2014). The cultural biography of a street. Memory, cultural heritage and historical notion of the Visserstraat in Breda, the Netherlands (1200 – 2000). In J. Renes & J Kolen (Eds.), Landscape Biographies. Amsterdam: Amsterdam University Press.

W.M.H. Hupperetz (2011). Archeologische fricties & erfgoed ficties. In J. Bolten (Ed.), Fragments & Frictions (pp. 51-63). Amsterdam: University of Amsterdam.

W.M.H. Hupperetz (2009). Geheugenproblemen. In M. Delfstra & R. Kunst (Eds.), Tussen Geschiedenis en Kitsch (pp. 57-64). Leeuwarden: Gemeente Leeuwarden.

W.M.H. Hupperetz (2008). Monumenten stemmen. Visies op de modernisering van de monumentenzorg. (ErfgoedNU, 1). Amsterdam: Erfgoed Nederland.

W.M.H. Hupperetz (2008). Cultuurhistorie en ruimtelijke kwaliteit in historische binnensteden – het geheugen van een straat als inspiratiebron. Bulletin (KNOB), 2(2008), 43-51.

W. Hupperetz, M. Wouters (samenstelling),  Lees het Landschap - ontwerpoefeningen in Limburg 2030, cd-rom Limburgs Museum & Limburgs Landschap (Venlo 2002)

Roman Archaeology studies

W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome. Allard Pierson Museum Series 5.

W. Hupperetz & T. Derks (2014). 'Newcomers and veterans. Rural society in the Roman Low Countries in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 39-45.

W. Hupperetz  R. van Beek (2014).'The Roman collection at the Allard Pierson Museum - towards a dynamic presentation' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 175-184.

W. Hupperetz (2014). ' The Helmet of Bekon, Legionary under Caesar?' W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 31.

W. Hupperetz & B.F van Oppen de Ruiter (2014). 'A richly decorated helmet' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 45.

W. Hupperetz & B.F. van Oppen de Ruiter (2014). ' A gift of silver' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 65.

W. Hupperetz & B.F. van Oppen de Ruiter (2014). 'Gorgeous Mercury' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 108.

W. Hupperetz & B.F. van Oppen de Ruiter (2014). Memorial to a loved one' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 111.

W. Hupperetz & B.F. van Oppen de Ruiter (2014). 'Soldiers make their mark' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 133.

W. Hupperetz & B.F. van Oppen de Ruiter (2014). 'Mother Goddess with child' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 152.

W. Hupperetz & B.F. van Oppen de Ruiter (2014). 'Theatre souvenir in a grave' in: W. Hupperetz, O. F. Naerebout, M.J. Versluys (eds.) (2014). Keys to Rome, 173.

W.

W.M.H. Hupperetz (2009). Romeinse glasnegatieven uit 1855. APm: Allard Pierson mededelingen, 100, 21-27.

W.M.H. Hupperetz (2009). Een zeldzaam terra sigillata bordje uit Nijmegen. APm: Allard Pierson mededelingen, 98-99, 39-40.

W. Hupperetz, 'Een zilverblikfiguur-hanger uit de Maas bij Venlo: Bracteaat en/of Sedes Sapientiae?', Archeologie in Limburg 82 (1999), in druk

W. Hupperetz, 'Romeinse amforen uit Venlo' Archeologie in Limburg 77 (1998), 48-51

W. Hupperetz, 'De Romeinse bewoning in de binnenstad Venlo' De Maasgouw 112 (1993), 205-210

W. Hupperetz, 'De Hallstatt-ketel van Venlo' in: A.A.J.J. van Pinxteren e.a. (red­.), Pronkstukken Venlo 650 jaar stad (Venlo 1993), 13-14

W. Hupperetz, 'Een Romeinse pottenbakkersoven te Venlo' in: A.A.J.J. van Pinxteren e.a. (red.), Pronkstukken Venlo 650 jaar stad, (Venlo 1993), 28-31

W. Hupperetz, 'Begraven bij Blerick', in: A.A.J.J. van Pinxte­ren e.a. (red.), Pronk­stukken Venlo 650 jaar stad, (Venlo 1993), 14-16

W. Hupperetz, Romeinse munten uit Venlo en Blerick, in: A.A­.J.­J. van Pinxteren e.a. (red.), Pronkstukken Venlo 650 jaar stad, (Venlo 1993), 35-39

W. Hupperetz, 'Benen scharnieronderdelen uit de Romein­se tijd' Westerheem 40 (1991), 19-23

W. Hupperetz, Romeinen rond Roermond, tentoon­stel­lings­cata­logus, (Roermond 1990)

Connecting Early Medieval European Collections

CEMEC

This project (started in October 2015-ends2019) aims to provide a new business model for durable collaboration on a network / exchange basis. In order to establish this network, CEMEC will create a mobile exhibition (at 3 venues) and 5 national presentations with generic curatorial content, together with technical partners and the associated scientific partners, who will be able to create on-going spin-off research. This integrated network of museums and technical (research) institutions will greatly facilitate future collaboration between the CEMEC partners and other institutions and, at the same time, it will provide the CEMEC partners with a shared pool of knowledge, re-usable tools, contents and best-practice insights.

Economic circumstances require museums to be more cost efficient, flexible and innovative. The answer to these issues is a European network that connects not only collections but also curatorial expertise and initiatives for outreach. New ways of digital data acquisition and sharing (digital) content on collections and objects will be an essential part of this project.
In collaboration with internationally renowned technical partners, and museum/curatorial expertise will lead to a ‘new museography’ that addresses not only the essential need to reach new audiences, but will also lead to new ways of collaboration and approaches to sharing and exchange of cultural assets (collections).
Pilot studies (e.g. studies conducted in the context of the major, European projects VMusT, meSch) indicate that major progress can be made by means of digital reconstructions and the ‘virtual’ presence of objects to complement a real (physically present) collection. CEMEC will focus not only on digital applications themselves, but also on their connection with the physical space of the museum, the visitor flow, the presence or absence of artefacts nearby, on the interaction design, conceptual maps, and the most ideal communicative registers to adopt.
More, and more diverse, use of IT in a museum context will not only greatly add to user (visitor) experience:  a greater use of IT, virtualizing historical networks also enhances our understanding of collections. Related to this, this project also aims to address an the problem that many museum collections of Early Medieval Europe history are presented in a rather isolated way, focusing mainly on regional developments. Through closer collaboration with partner institutions, innovative use of IT, and CEMEC also aims to tackle this problem.
The proposed network, in sum, is not only of academic interest (in that it advances our understanding of early Medieval collections throughout Europe, and increases our knowledge of connections between various regions in the centuries following the fall of the western Roman Empire), but also –and especially- to Heritage institutions such as museums and archives: it will provide these institutions with a new business plan for collection management and offer new ways to attract a larger audience, whilst improving visitor experience.

Material EncounterS with digital Cultural Heritage (meSch)

has the goal of designing, developing and deploying tools for the creation of tangible interactive experiences that connect the physical dimension of museums and exhibitions with relevant digital cross-media information in novel ways.

A wealth of digital cultural heritage is currently available in on-line repositories and digital archives. It is however accessed only in a limited way and utilized through rather static modes of delivery. meSch will bridge the gap between visitors’ cultural heritage experience on-site and on-line by providing a platform for the creation of tangible smart exhibits. This platform will enable curators, artists, designers and cultural heritage professionals in general to create smart objects and intelligent spaces and to compose digital content to be embedded in smart objects and spaces without the need for specialized technical knowledge. Smart objects (like a magnifying glass or a replica) are enriched with digital technology while intelligent spaces embed sensors: both react to people, spaces and smart objects. A bespoke application will adapt the content and the behavior of the object or space to visitors, their social context and the environment.

The meSch approach is grounded on principles of co-design: the participation of designers, developers and stake-holders into the process of creation and evaluation as equal partners, and on a Do-It-Yourself philosophy of making and experimenting. Three large-scale case studies in different museums provide test beds for the real-world evaluation of meSch technology with the public and cultural heritage stakeholders.

V-MUST.NET 

is a EU FP7-funded Network of Excellence (Grant Agreement 270404) that aims to provide the heritage sector with the tools and support to develop Virtual Museums that are educational, enjoyable, long-lasting and easy to maintain. V-MUST.NET is coordinated by CNR and it has 18 partners, coming from 13 different Countries and several Associated Members. The project is developed in 4 years (1st of February 2011 - 31st of January 2015) in 8 WorkPackages. The Allard Pierson Museum was leading WP 7 on Virtual Museum Laboratory.